Υπερβολική χαρακτήριασε τη φράση του ότι η αριστεία είναι ρετσινιά ο υπουργός Παιδείας.

 

Σε συνέντευξη του στην τηλεόραση του MEGA και στην εκπομπή “Κοινωνία Ωρα MEGA” επεσήμανε ότι αυτή φράση ειπώθηκε εν τη ρύμη του λόγου του στις προγραμματικές δηλώσεις και πρόσθεσε: "ήταν υπερβολική φράση, αλλά όλοι κατάλαβαν τι ήθελα να πω και να σας το εξηγήσω: Στο καλό σχολείο ο δάσκαλος αναγνωρίζει σε κάθε μαθητή ταλέντα και δεξιότητες, κατανοεί τα προβλήματά του από το οικογενειακό περιβάλλον, ώστε να βοηθήσει τους πιο αδύνατους μαθητές. Ακόμη, αυτό το πλαίσιο δεν πρέπει να είναι ανταγωνιστικό μεταξύ των μαθητών, η διαδικασία λύσης κάποιου προβλήματος ή κάποιας άσκησης θα πρέπει να είναι συνεργατική. Άλλο ο ανταγωνισμός για τον βαθμό και άλλο το συνεργάζομαι με τους συμμαθητές μου για να λύσω ένα πρόβλημα. Άλλο είναι η πίεση προς τα πάνω και άλλο η χαρά του μορφώνομαι και μαθαίνω».

 

Αναφέρομενος στις επιλογές στελεχών ο κ. Μπαλτάς ξεκαθάρισε ότι η συνέντευξη, που ίσχυε παλιότερα είχε σύνθεση από κάποιους αιρετούς και από κάποιους διορισμένους από το υπουργείο και μάλιστα με πλειοψηφία των διορισμένων. Γι’ αυτό και ήταν μια διαδικασία ως ένα βαθμό διαβλητή που έπαιζε μεγαλύτερο ρόλο από τα μόρια. «Γι αυτό και εμείς δίνουμε τα μόρια που είχε η συνέντευξη ως ψήφο στο σύλλογο διδασκόντων. Και αυτή η ψήφος μοριοδοτείται όσο μοριοδοτούνταν οι συνεντεύξεις.»

 

Επίσης τόνισε ότι οι υποψήφιοι για διευθυντές δεν μπορεί να είναι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί, αλλά πρέπει να έχουν οργανικές θέσεις.

 

Ερωτηθείς για το άσυλο απάντησε ότι «Επαναφέρουμε τον ορισμό του ασύλου, ο οποίος δεν ήταν αυτονόητος. Σε ό, τι αφορά την προστασία των πανεπιστημιακών χώρων αφήνουμε ό, τι προέβλεπε ο νόμος Διαμαντοπούλου.»

 

Σχολιάζοντας το σύνθημα "Όχι Μπαλτάς στην Παιδεία" είπε ότι "είναι θέμα αισθητικής το πώς εκμεταλλεύεσαι την τυχαιότητα ενός ονόματος.»

 

Ο υπουργός αναφέρθηκε στην Εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που προωθεί το υπουργείο: «Αυτό είναι το μεγάλο θέμα. Ξεκινήσαμε αλλάζοντας το εξεταστικό, προς το παρόν. Πρέπει να αναπτύξουμε δύο μορφές στρατηγικής, η μία θα ξεκινά από το δημοτικό και σιγά σιγά θα αλλάζει τα πράγματα χρόνο με τον χρόνο, έτσι ώστε όταν οι μαθητές φθάσουν στην Α΄ Λυκείου να βρεθούν σε ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα. Ταυτόχρονα υπάρχει και μία στρατηγική που κινείται αντίστροφα»

 

Χαρακτήρισε την Παιδεία εθνική υπόθεση λέγοντας: «το απέδειξα στην Βουλή όταν είπα καλά λόγια για τον κ. Φορτσάκη, παρά το γεγονός ότι είμαστε κάθετα αντίπαλοι, επειδή ο τρόπος προσέγγισής του σε κάποια προβλήματα, δεν ήταν κάποιες κραυγές της διαδήλωσης αλλά ήταν επί της ουσίας. Η αντίληψη για τον διάλογο είναι να φύγουμε από τα σύννεφα, τον θόρυβο και τα συνθήματα περί μπαλτάδων και να πάμε επί της ουσίας".

 

Σε ερώτηση αν συμφωνεί με το να μπαίνουν ομάδες κατά βούληση στη σύγκλητο και να διακόπτουν με το έτσι θέλω, ο υπουργός απάντησε «Προφανώς διαφωνώ με αυτό γι αυτό φτιάχνουμε νόμο περί φοιτητική συμμετοχής που είναι στον πλήρη αντίποδα όλων των προηγουμένων νόμων. Από το 1982 οι ψήφοι των φοιτητών πήγαιναν στους συλλόγους που όριζαν εκλέκτορες ανάλογα με τη δύναμη των παρατάξεων. Αυτό σήμαινε πως κάθε υποψήφιος πρύτανης ήξερε τον συσχετισμό της φοιτητικής ψήφου. Κι εκεί γινόταν –αν θέλετε- «παζάρι».

 

Αυτό που κάνουμε τώρα είναι ότι καταργούμε τους εκλέκτορες, καταργούμε την αναλογία της φοιτητικής ψήφου σε κάποιους που θα συνδιαλέγονται με τους πρυτάνεις και λέμε πως ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές και ανάλογα με το βαθμό συμμετοχής στις εκλογές καθορίζεται και η βαρύτητα της φοιτητική ψήφου.»